مجله خبری مساجد

محراب یعنی تورفتگی در دیوار رو به قبله که آدرس مسجد توفیق مشهد غالبا با تزیینات فراوان یاروهمدم میباشد. معمول ترین دلیلی که برای وجودش اقامه گردیده این میباشد که جهت برگزاری صفوف نماز را معین می نماید. بعضی نویسندگان توجیه دیگری را ارائه کردند که محراب ، خصوصیت شاهانه ای بود که به ساختمان مساجد وارد شد، تا مقام خلیفه یا این که نماینده اورا در مسجد متمایز نماید.

دیدگاهی که گرابار درباره پیدایش آن ارائه می نماید. این میباشد که محراب معنایی نمادین داراست و پیدایی آن با غرض یاداوری حضور نبی تحت عنوان او‌لین امام مسلمین میباشد. زیرا اول رزرو مسجد توفیق مشهد محراب در مسجد اموی مدینه ساخته شد.

منبر
درباره مفهوم کلمه و واژه منبر بیان شده : « جای بلندی که واعظ و خطیب از آن بالا می رود و به وعظ و خطابه میپردازد. منبر رفته رفته در دنیا اسلام آنچنان جا به‌زمین‌خورد که یکی اسباب و اثاث ضروری در دکورا سیون داخلی مسجد در عمده شهرهای تعالی، از این رو در همگی مساجد جمعه ( جامع ) منبر های باشکوهی تحت عنوان مقام قرائت خطبه و راهنمایی برای آن ها و والیان آن ها نهاده شد.

منبرهای اولیه بسیار بی آلایش و دارنده تعدادی پله بودند. اساسا منبر از نظر ساختاری از دو مثلث مسطح در دو بدنه تشکیل میشد که دربین این دو ، یک ستون پله قرار می گرفت که خطیب را به بالاترین نصیب که عرشه یا این که نشتگاه میباشد می‌رساند. ولی رفته رفته، بلندا و سرازیرشد منبرها نیز دارنده تغییرات گوناگونی شد.

صحن ( ایوان )
صحن یا این که تراس از جهاتی برای شماره مسجد توفیق مشهد هر بیننده ای مهم ترین نصیب مسجد میباشد. تأثیر معماری مسجد مستقیما به اندازه تراس بستگی داراست . فضای پهناور خالی هر بیننده ای را متوقف می نماید و اورا متوجه این نکته می سازد که دنیای بی روح و کسل کننده روزانه را پشت رمز نهاده میباشد. تراس مسجد نیز همانند ایوان جلوی کلیساهای مسیحی اول ، خبر از وجود جرم می‌دهد و محدوده ای مقدس را مشخص و معلوم می نماید.

حتی در حالتی‌که این محدوده عموما برای عبادت به کار گیری نشود. تراس هیچ صورت از پیش رقم خورده ای نداشت. اما صورت چهار گوش آن ، چه عریض باشد چه طويل ، موفق میباشد . در شهرهای تعالی ، تراس پذیرای آن مجموعه از نمازگزاران روز آدینه که در بقعه جا نمی شدند ، بود و حتی‌د‌ر مرکزها کوچکتر در وضعیت های خاصی مسجد طالقانی مشهد مانند اعیاد یا این که نمازهای متفرقه از این گوشه و کنار به کار گیری می گردیده‌است . تراس هیچگاه فضای مرده محسوب نمی‌شد .

محراب یعنی تورفتگی در دیوار رو به قبله که آدرس مسجد توفیق مشهد غالبا با تزیینات فراوان یاروهمدم میباشد. معمول ترین دلیلی که برای وجودش اقامه گردیده این میباشد که جهت برگزاری صفوف نماز را معین می نماید. بعضی نویسندگان توجیه دیگری را ارائه کردند که محراب ، خصوصیت شاهانه ای بود که به ساختمان مساجد وارد شد، تا مقام خلیفه یا این که نماینده اورا در مسجد متمایز نماید.

دیدگاهی که گرابار درباره پیدایش آن ارائه می نماید. این میباشد که محراب معنایی نمادین داراست و پیدایی آن با غرض یاداوری حضور نبی تحت عنوان او‌لین امام مسلمین میباشد. زیرا اول رزرو مسجد توفیق مشهد محراب در مسجد اموی مدینه ساخته شد.

منبر
درباره مفهوم کلمه و واژه منبر بیان شده : « جای بلندی که واعظ و خطیب از آن بالا می رود و به وعظ و خطابه میپردازد. منبر رفته رفته در دنیا اسلام آنچنان جا به‌زمین‌خورد که یکی اسباب و اثاث ضروری در دکورا سیون داخلی مسجد در عمده شهرهای تعالی، از این رو در همگی مساجد جمعه ( جامع ) منبر های باشکوهی تحت عنوان مقام قرائت خطبه و راهنمایی برای آن ها و والیان آن ها نهاده شد.

منبرهای اولیه بسیار بی آلایش و دارنده تعدادی پله بودند. اساسا منبر از نظر ساختاری از دو مثلث مسطح در دو بدنه تشکیل میشد که دربین این دو ، یک ستون پله قرار می گرفت که خطیب را به بالاترین نصیب که عرشه یا این که نشتگاه میباشد می‌رساند. ولی رفته رفته، بلندا و سرازیرشد منبرها نیز دارنده تغییرات گوناگونی شد.

صحن ( ایوان )
صحن یا این که تراس از جهاتی برای شماره مسجد توفیق مشهد هر بیننده ای مهم ترین نصیب مسجد میباشد. تأثیر معماری مسجد مستقیما به اندازه تراس بستگی داراست . فضای پهناور خالی هر بیننده ای را متوقف می نماید و اورا متوجه این نکته می سازد که دنیای بی روح و کسل کننده روزانه را پشت رمز نهاده میباشد. تراس مسجد نیز همانند ایوان جلوی کلیساهای مسیحی اول ، خبر از وجود جرم می‌دهد و محدوده ای مقدس را مشخص و معلوم می نماید.

حتی در حالتی‌که این محدوده عموما برای عبادت به کار گیری نشود. تراس هیچ صورت از پیش رقم خورده ای نداشت. اما صورت چهار گوش آن ، چه عریض باشد چه طويل ، موفق میباشد . در شهرهای تعالی ، تراس پذیرای آن مجموعه از نمازگزاران روز آدینه که در بقعه جا نمی شدند ، بود و حتی‌د‌ر مرکزها کوچکتر در وضعیت های خاصی مسجد طالقانی مشهد مانند اعیاد یا این که نمازهای متفرقه از این گوشه و کنار به کار گیری می گردیده‌است . تراس هیچگاه فضای مرده محسوب نمی‌شد .